Woła mnie ciemność

Autor: Agata Suchocka
Wydawnictwo: Initium
Okładka: miękka
Ilość stron: 384
Rok wydania: 2018
Seria: Daję Ci wieczność / Boys Love










Sięgając po tę książkę zastanawiałam się co mnie czeka a to dlatego, że na odwrocie przeczytałam że książka zawiera treści nieodpowiednie dla niepełnoletnich oraz takie, które mogą urazić dorosłych. W moich myślach zaraz pojawiły się różne rzeczy o których czytałam w książkach i zastanawiałam się co tez znajdę w tej książce. Nastawiłam się, że znajdę tu coś co mną wstrząśnie czy urazi ale nic takiego po drodze nie znalazłam przynajmniej jeżeli chodzi o mnie. Domyślam się jednak, że większości do gustu nie przypadnie wątek homoseksualny. W sumie patrząc na to co czytam niewiele mnie raczej jest w stanie zaskoczyć.

Zanim ktoś sięgnie po ten tytuł na pewno musi wiedzieć, że jest to książka z wątkiem boys love. Tak więc miejcie świadomość, że są tu sceny łóżkowe między mężczyznami chociaż autorka raczej je pobieżnie opisuje więc raczej się nie zgorszycie no chyba, że sama świadomość tego, że są to faceci was gorszy :). Zresztą sporo seksu można znaleźć w tej książce i to w każdej konfiguracji ale można je pominąć jak ktoś nie lubi takich scen czytać.

Autorka potrafi dzięki swoim opisom przenieść nas w tamten okres i czytając opisy miałam wrażenie, że idę tamtymi uliczkami, słucham jak Armagnac gra na fortepianie.  Zwłaszcza muzyka była wspaniale opisana i nie było innej możliwości jak dać się jej ponieść. Głowni bohaterowie nie są idealni i można ich nie polubić bo czasem działają na nerwy ale na pewno na uwagę zasługuje lord Huntington, chociaż postać drugoplanowa na mnie wywarła duże wrażenie.

Armagnac Jardineux, potomek plantatorskiej rodziny z Luizjany udaje się w podróż po Europie. Niestety wojna secesyjna pustoszy Południe, niestety pochłaniając rodzinny majątek. W krótkim czasie Armagnac  zostaje sierotą i jedyną rodziną jaką posiada jest stara i schorowana ciotka. Młodzieniec snuje się po Londynie, grywa w podrzędnych lokalach na fortepianie i właśnie w jednym z nich poznaje młodego skrzypka Lothara. Wkrótce postanawia do niego dołączyć pod skrzydła mecenasa lorda Huntingtona. W szybkim czasie podbijają salony i niewieście serca, jednak lord Huntington skrywa pewną tajemnicę. Co się stanie gdy Armagnac odkryje sekret swojej babki, który jak się okazuje łączy się z jego opiekunem?

Jeżeli nie boicie się scen łóżkowych,różnych konfiguracji, erotycznego wyzwolenia to ta książka jest dla was. Na pewno nie będziecie się nudzić bo autorka mimo dużej ilości scen łóżkowych nie skupia się na nich. Te sceny to tylko dodatek, który pokazuje jaką drogę przebył i jak odkrywał siebie. W sumie jestem ciekawa jaką historię szykuje autorka w drugim tomie bo ten jak dla mnie został zakończony.

Zapach diabła

Autor: Mons Kallentoft
Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis
Okładka: twarda z obwolutą
Ilość stron: 320
Rok wydania: 2017
Seria: Komisarz Malin Fors / Ludzkie zmysły











Mogłoby się wydawać, że 10 tom w serii niczym już nie może nas zaskoczyć ale nie w przypadku Monsa Kallentofta bo u niego można spodziewać się wszystkiego. Bo przecież można bardziej zgnębić główną bohaterkę, pokazać jej najgorsze oblicze i zesłać do własnego prywatnego piekła. Jak mówi przysłowie Czasem trzeba dotknąć dna, żeby się od niego odbić i w "Zapachu diabła"  jesteśmy  świadkiem spadania na samo dno głównej bohaterki serii Malin Fors.
Kallentoft z upodobaniem wystawia Malin  na nowe ciosy po których normalny zwykły człowiek miałby już dość i najchętniej wyniósł by się na inny świat. Malin natomiast zapija swoje smutki szukając zapomnienia w morzu alkoholu.

Malin Fors zostaje wysłana do Bangkoku gdzie znaleziono zwłoki brutalnie zamordowanej Szwedki i pełnić będzie tam funkcję oficera łącznikowego w ambasadzie szwedzkiej.
Dla Malin ten wyjazd to ostatnia deska ratunku. Przez nadużywanie alkoholu kariera pani komisarz zawisła na włosku. Nie radzi sobie z własnymi problemami, stwarza problemy innym i nie chce pomocy. Wszystko komplikuje się gdy zostaje zamordowana osoba którą Malin znała, czy będzie umiała oddzielić życie osobiste od śledztwa? Tętniący życiem Bangkok to nie tylko zapachy, barwy, dźwięki i zapachy ale przede wszystkim korupcja, przemoc i śmierć.

Muszę przyznać, że brakuje mi Malin która słuchała ofiar i wstawek z nimi to za to pokochałam Kallentofta. Mimo wszystko liczę na to, że następne części pokażą Malin powstającą z dna i silną jak zawsze.






Za książkę dziękuję Wydawnictwu Dom Wydawniczy Rebis

Młody świat

Autor: Chris Weitz
Wydawnictwo: Insignis
Okładka:miękka
Ilość stron: 360
Rok wydania: 2017











Dawno już nie czytałam młodzieżówek ale lektura "Młody świat" sprawiła, że z chęcią wrócę do książek dla młodzieży. Chociaż porównywanie tej książki do Niezgodnej, która no nie przypadła mi do gustu to taki strzał w kolano. Nauczona jednak doświadczeniem, że nie wszystkie opinie które zamieszczane są na okładkach są zgodne z moimi to staram się nimi nie kierować choć w tym przypadku były maleńkie obawy.

Ziemię opanowała tajemnicza epidemia, która zabiła dorosłych i dzieci zostawiając przy życiu tylko nastolatków. Wśród ocalałych jest Jefferson, który po śmierci brata został przywódcą grupy zamieszkującej okolice Placu Waszyngtona oraz Donna w której jest zakochany. A jak wygląda świat w którym przyszło im żyć? Nie ma dostępu do prądu, większość dzieciaków ma broń bo wystarczy, że się obrabowało sklep z bronią czy odpowiednie miejsce a seks nie grozi ciążą. Jednym słowem hulaj dusza piekła nie ma ale za jaką cenę? Jedzenie jest dobrem luksusowym, którego brakuje i trzeba wszystko racjonować do tego świadomość, że po ukończeniu 18 lat umrzesz przez tajemniczą chorobę.

Gdy jeden z nich Mózgowiec wpada na trop lekarstwa, które pozwoli im pokonać tajemniczą chorobę, Jefferson wraz z Donną i trójką podwładnych wyrusza na ryzykowną ekspedycję. W drodze do celu będą musieli przejść przez wrogie terytoria i zmierzyć się z innymi plemionami. Czy uda im się znaleźć lekarstwo i ocalić ich przed nieuchronną śmiercią? 

" Młody świat" to dopiero pierwsza część trylogii, która zapowiada się całkiem ciekawie. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy paczki Jeffersona. 

Za książkę dziękuję agencji AiM Media

Nie myśl, że znikną

Autor: Marcin Grygier
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Ilość stron: 448
Okładka: miękka
Rok wydania: 2017















Po Nie patrz w tamtą stronę czekałam z niecierpliwością na następną książkę Marcina Grygiera i jak się okazało warto było czekać. Grygier pokazuje, że Polak potrafi pisać konkrety bez owijania w bawełnę i serwuje nam kawał porządnego kryminału z wyrazistymi bohaterami. Ja uwielbiam kryminały skandynawskie i świetnie odnalazłam się w lekturze Nie myśl, że znikną. Książka wciąga od pierwszej strony, podobnie jak w w poprzedniej wszystko zaczyna się od znalezienia zwłok. Tak więc od początki autor serwuje nam mocne wrażenia, dodatkowo trzeba dodać że czasem wystarczą dwa zdania i już wyobraźnia działa nam na najwyższych obrotach czasem mimo iż nie mamy na to ochoty.

Wszystko zaczyna się gdy trzech nastolatków znajduje zmasakrowane zwłoki w parkowym jarze. Okazuje się nim śląski biznesmen, kilka dni później zostają znalezione następne zwłoki. Czy obie sprawy coś łączy? Tutaj do akcji wkracza nasz główny bohater komisarz Walter, jak to w kryminałach bywa człowiek po przejściach, borykający się z trudną przeszłością ale zmuszony by żyć dalej. Nie da się go nie lubić choć czasem napsuje krwi ale ogólnie świetny facet ale z małym minusem, zawsze wpakuje się w kłopoty. Akcja toczy się szybko, nowe fakty wychodzą na światło dziennie ale pozostaje dalej pytanie kto zabił i dlaczego? Dodatkowo ciekawi drugoplanowi bohaterowie.

Co chcieć więcej. Polecam jak najbardziej wszystkim tym, którzy lubią mocne książki. Po tej części podobnie jak poprzednio czekam z niecierpliwością na następny tom z cichą nadzieją, że ukarze się szybciej.

Książka bierze udział w wyzwaniu:
Czytam nowości

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka

Czerwień Misja "Brzask"

Autor: Linda Nagata
Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis
Okładka:miękka
Ilość stron: 416
Rok wydania: 2016
Seria: Czerwień











To moje pierwsze spotkanie z militarnym SF i ogólnie z twórczością Lindy Nagaty. Autorka jest czołową przedstawicielką nanopunku, który opisuje połączenie zaawansowanej nanotechnologii z ludzkim mózgiem. Ja wypadło nasze pierwsze spotkanie? W sumie mogłabym powiedzieć, że nieźle książkę dobrze mi się czytało choć pewnie dla znawców militariów wiele można by dodać.

Porucznik James Shelley jest dowódcą elitarnego oddziału Sił Lądowych Stanów Zjednoczonych i posiada niezwykły dar wyczuwania zagrożeń. Oddział walczy z buntownikami w ogarniętym wojną afrykańskim państwie. „Podrasowani” żołnierze przyszłości wyposażeni są w egzoszkielety dające im moc i szybkość oraz sprzęt zapewniający bezprzewodową łączność między członkami oddziału, a także poprzez drony z czuwającym nad ich działaniami Nadzorem. Poza tym – o czym Shelley i jego ludzie już nie wiedzą – ich akcje są filmowane dla celów niemających nic wspólnego z wojną.

W niespodziewanym ataku myśliwców Shelley zostaje ciężko ranny. Jego obrażenia są tak poważne, że aby wrócić do służby musi poddać się cyborgizacji. Trafia w sam środek konfliktu między bezwzględnymi korporacjami, skorumpowanymi politykami i teksańskimi terrorystami dysponującymi bronią atomową. Zaczyna także podejrzewać, że swój dar wyczuwania niebezpieczeństw zawdzięcza potężnej sztucznej inteligencji kryjącej się w głębi sieci...

Taki opis znajdziecie z tyłu książki i tak naprawdę w nim jest wszystko co znajdziecie w książce no może z wyjątkiem zakończenia. Szkoda bo tak naprawdę czytelnik nie ma szans na to by coś go zaskoczyło, wszystko podane ma na tacy. Przez to utknęłam gdzieś w połowie książki i jakoś nie mogłam ruszyć, dopiero po pewnym czasie wróciłam do historii i już poszło lepiej. Polubiłam porucznika Shelley'a choć z czasem przerażała jego cyborgizacja i to w jak łatwy sposób można zhakować ludzi, którzy tak naprawdę uzależnieni są od swoich neuroskalpów. Autorka pokazuje nam wojnę nie tylko tą na froncie ale także tą, która toczy się w kuluarach. 

Jak dla mnie spotkanie całkiem udane i na pewno sięgnę po dalsze losy porucznika Jamesa Shelley.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Dom Wydawniczy Rebis

PRZEDPREMIEROWO: Trzecia

Autor: Magda Stachula
Wydawnictwo: Znakliteranova
Okładka:miękka
Ilość stron: 400
Rok wydania: 2017
PREMIERA 5 lipca 2017










Podchodziłam z rezerwą do tej książki bo "Idealna" mnie nie zachwyciła i zastanawiałam się czy druga książka zmieni moje zdanie co do autorki. Przyznam się, że jestem miło zaskoczona widać poprawę a i książka dużo lepiej napisana.
Podobnie jak w przypadku "Idealna" tutaj również narracja prowadzana jest przez 3 osoby Elizę, która jest trzonem tej historii, Antona  oraz Lilianę.Co łączy tę trójkę przekonacie się czytając książkę.

Eliza jest psychoterapeutką, chociaż sama ma problemy osobiste co rzutuje na jej pracę dodatkowo ma wrażenie,że ktoś ją śledzi i robi jej zdjęcia. Niestety dziewczyna pozostawiona jest sama sobie i nie może liczyć na pomoc bo nawet sama sobie nie wierzy.
Liliana jest dojrzałą kobietą, prowadzi swoją własną firmę ale jej życie osobiste nie jest usłane różami. Przenosi się z Warszawy na jakiś czas do Krakowa by odnaleźć swojego ukochanego, który ją porzucił. Należy ona do kobiet, które wiedzą czego chcą i stara się to osiągnąć. Tak samo jest w przypadku mężczyzny, którego kocha. Zamierza go odnaleźć i sprawić by wrócił do niej.
 Anton ( Borys, Maxim)  jest Rosjaninem z Polskimi korzeniami, który ucieka przed swoją przeszłością tym razem do Krakowa by tu odnaleźć dziewczynę numer trzy na jego liście.Anton jest dość tajemniczą osobą, ucieka przed rosyjską mafią która wydała na niego wyrok. Wiadomo jednak, że przeszłości trudno uciec i zawsze gdzieś nas dogoni. Ucieka i zgodnie z zaleceniem swojego przyjaciela, szuka schronienia u boku kobiety. Skrywa on pewną tajemnicę, która rzutuje na jego związki z kobietami.

Książkę czyta się szybko, rozdziały są krótkie a akcja przebiega płynnie. Autorka zwraca również uwagę na zagrożenia jakie niesie ze sobą internet i to co w nim zamieszczamy. Jedyne do czego mogłabym się przyczepić to opis meczu hokeja, który nijak ma się do rzeczywistości no chyba, że opisana sytuacja dotyczyła meczu w Lidze Mistrzów, która w zeszłym roku gościła w Krakowie.
A co do zakończenia można odnieść wrażenie, że autorka zostawiła sobie otwarte drzwi do kontynuacji bo część wątków nie została do końca wyjaśniona.


Książka bierze udział w wyzwaniu:
Czytam nowości




Za książkę dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova

Na imię mi Zack

Autor: Mons Kallentoft, Markus Lutteman
Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis
Okładka:miękka
Ilość stron: 392
Rok wydania: 2015
Seria: Zack Herry/ Hercules

Mons Kallentoft należy do moich ulubionych pisarzy więc sięgając po Zacka wiedziałam mniej więcej czego się spodziewać. Jego książki mają to do siebie, że przyciągają wzrok okładkami nie inaczej jest w tym wypadku. Mam na imię Zack, to pierwszy tom serii Hercules, którą Mons Kallentoft napisał wraz z Markusem Luttemanem. Czego możemy się spodziewać po tym duecie? Powiem tylko, że świetnie napisanej historii i bohaterów z krwi i kości.

W mieszkaniu w Sztokholmie znalezione zostają cztery brutalnie zamordowane Azjatki, a piątą poważnie okaleczoną  ktoś wyrzuca z auta pod szpitalem. Obrażenia ostatniej ofiary wskazują na to, że została zaatakowana przez psy. Dwudziestosiedmioletni Zack jest policjantem, który w dość szybkim czasie zrobił błyskotliwą karierą w policji. W ciągu dnia jest działającym w stu procentach nadkomisarzem, natomiast nocami ucieka od rzeczywistości imprezując i biorąc narkotyki. Jego przeszłość cieniem kładzie się na jego życia a narkotyki mają pomóc mu o niej zapomnieć. 
Zack wraz ze swoją partnerką Deniz prowadzą śledztwo w sprawie morderstw, które jest jednym z najpotworniejszych we współczesnej Szwecji. Czy uda im się złapać mordercę zanim zginą kolejne kobiety?

Fani twórczości Monsa Kallentofta nie powinni być rozczarowani bo otrzymają dobrą powieść a Zack zapewne razem z Malin stworzyli by ciekawy duet. Jeżeli lubicie kryminały skandynawskie ta propozycja jest dla was.




Za książkę dziękuję Wydawnictwu Dom Wydawniczy Rebis