Igrzyska śmierci Kosogłos

Autor: Suzanne Collins
Wydawnictwo: Media Rodzina
Ilość stron: 376
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Rok wydania: 2014
Seria: Igrzyska Śmierci




W porównaniu do poprzednich tomów ten jest chyba najbardziej krwawy trup ściele się gęsto. Katniss dowiaduje się,że 12 Dystrykt został zrównany z ziemią a  Peeta przebywa w rękach Kapitolu. Ona natomiast ma zostać twarzą powstania rebeliantów i zostać Kosogłosem by poprowadzić rewolucję i doprowadzić do upadku Kapitolu.Jednak nic nie jest już takie jak było Katniss już nie jest taką jak była przed  Igrzyskami obecnie jest słaba, rozbita psychicznie i nie potrafi dojść do siebie, Zresztą nie ma się co dziwić po takich przeżyciach nic nigdy nie jest takie jak było.Wszystko komplikuje świadomość, że Peeta przetrzymywany jest przez Snowa, który wykorzystuje go by stłumić bunt w Dystryktach. Katniss staje się twarzą rewolucji a Dystrykty powoli staja się wolne jeden po drugim Rewolucja się zaczyna... 

Zastanawiam się co napisać by nie zdradzić za wiele choć pewnie i tak wiele osób wybierze film chociaż to w książce jest magia i to coś co przykuwa do każdej strony i sprawia, że wszystko wokół staje się nie ważne. Dla mnie osobiście jest to jedna z lepszych serii młodzieżowych jakie czytałam w sumie mój nr 1 a filmy są dla mnie dodatkiem bo jednak książka wygrywa.  Ta część oprócz tego, że najbardziej w sumie mroczna jeżeli chodzi o Katniss i Peete, pokazuje jakie zniszczenia w ich psychice i na ciele poczyniły nie tylko Igrzyska Śmierci ale także Rewolucja w której stracili i najbliższych jak i przyjaciół. Okazuje się również, że nie każdy jest tym kim się podaje a przyjaciele potrafią pokazać swoją drugą ciemniejszą stronę.Czasem czytając zastanawiałam się kiedy co jeszcze autorka wymyśli tak jakby dwójka bohaterów mało przeżyła i ciągle jednak coś ale za każdym razem jednak potrafili poskładać swoje rozbite skorupy w całość. Choć czasem myślałam, że to już koniec bo ile jedna osoba może wycierpieć no ale jak widać się da. Jedyne do czego mogę się przyczepić to koniec niby ok podoba mi się zakończenie ale jednak przerwa 10 letnia to jak dla mnie za dużo a i przez to wiele pytań zostaje bez odpowiedzi. 

Całą trylogię polecam jak najbardziej emocji i wrażeń nie zabraknie.

Książka bierze udział w wyzwaniu:
Historia z trupem

Za książkę dziękuję  Wydawnictwu Media Rodzina

Igrzyska Śmierci: W pierścieniu ognia

Autor: Suzanne Collins
Wydawnictwo: Media Rodzina
Ilość stron: 376
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Rok wydania: 2012
Seria: Igrzyska Śmierci













Podobnie jak w przypadku Igrzysk najpierw oglądnęłam film później dopiero książkę przeczytałam.
Jednak film odbiega w kilku miejscach od książki i nie wszystko zostało pokazane więc jak dla mnie książki rządzą :).

Po wygranych Igrzyskach Głodowych Katniss i Peeta wracają do 12 dystryktu, dzięki wygranej zamieszkują w Wiosce Wygranych tuż obok Haymitcha. Dystrykt 12 również korzysta na wygranej swoich trybutów i dostają specjalne paczki z żywnością. Zwycięzcy również muszą odbyć Tournee Zwycięzców poprzez wszystkie dystrykty kończąc w Panam. Ich zadaniem jest przekonać wszystkich w Dystryktach, że naprawdę się kochają i powstrzymać pierwsze zamieszki, które wywołali swoim zachowaniem w czasie Igrzysk. W tym czasie w Kapitolu trwają przygotowania do rocznicowych 75 Głodowych Igrzysk Śmierci i tym razem nie obejdzie się bez niespodzianek.... Tym razem do Igrzysk mają stanąć wszyscy Trybuci, którzy wygrali wcześniej Igrzyska bez względu na wiek czy stan zdrowia. Katniss jako jedyna kobieta w Dystrykcie 12 tak czy tak weźmie udział w Głodowych Igrzyskach, towarzyszyć jej będzie Peeta który zgłosił się w zamian za Haymitcha.  Jednak te Igrzyska będą inne niż dotychczasowe, by przeżyć trzeba będzie zawiązać sojusze na placu boju. Jak zakończą się Igrzyska? Czy Katniss i Peeta przeżyją?

Musze powiedzieć, że książka zrobiła dużo większe wrażenie na mnie niż film. Wiadomo film nie może oddać wszystkiego tak jak książka. Drugi tom również jest świetny, nie jest gorszy od pierwszego bo czasem jest tak,że te kontynuacje nie najlepiej wychodzą. Suzanne trzyma nas w napięciu cały czas, dużo się dzieje i wiele momentów wywołuje duże emocje. Przyglądamy się jak budzi się miłość Katniss do Peety, jak zmienia się sama Katniss.  Jak zagmatwane są losy samej Katniss i jak wszystko powiązane jest z rewolucją i tym jak wielkie nadzieje pokładają wszyscy w niej.
Ta książka również mnie wciągnęła bardzo i to tak, że po przeczytaniu długo nie mogłam o niej zapomnieć.
Na szczęście miałam z kim pogadać o książce i o emocjach jakie we mnie wywołała :)


Książka bierze udział  w wyzwaniu:
Historia z trupem

Igrzyska Śmierci

Autor: Suzanne Collins
Wydawnictwo: Media Rodzina
Ilość stron: 352
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Rok wydania: 2012
Seria: Igrzyska Śmierci











Mimo iż mam już 3 z przodu a to przecież powieść dla młodzieży książka podbiła moje serce :) 
Wszystko rozgrywa się w mieście Panem, które ogrodzone jest 12 dystryktami. Kiedyś było ich 13 ale zbuntowały się i 13 dystrykt zrównano z ziemią i aby nikt o tym nie zapomniał co roku rozgrywane są Igrzyska Głodowe. Z każdego dystryktu losowane są 2 trybuci  jedna dziewczyna i jeden chłopak. Razem 24 dzieciaków, którzy skazani są na walkę na śmierć i życie na arenie nie tylko z przeciwnościami losu ale przede wszystkim między sobą. Wygrana  trybuta gwarantuje poprawę życia w dystrykcie przez cały rok do czasu następnych Igrzysk Głodowych. A dla zwycięzcy dom w Wiosce  Zwycięzców i poprawa jakości życia.

Katniss mieszka w dystrykcie 12 jednym z najbiedniejszych u niej Igrzyska Głodowe trwają cały czas od śmierci ojca. Dziewczyna całymi dniami poluje a potem sprzedaje mięso by utrzymać rodzinę.
W dniu dożynek, gdy wybierani są trybuci w wieku 12-18 lat do Igrzysk Głodowych, pada na siostrę Katniss Prim. Dziewczyna zgłasza się na ochotnika w zamian za swoją młodszą siostrę. Oprócz niej zostaje wylosowany Peeta, syn miejscowego piekarza.We dwójkę wyruszają do Kapitolu na Igrzyska.

Tam żyją jak królowie, nie zaznają głodu, mają wszystko to czego nie ma w domu. W końcu oni mają dostarczyć rozrywki znudzonym bogaczom Kapitolu. W końcu na arenie można zginąć nie tylko z ręki innego trybuta ale także z głodu, zimna, chorób a gdy trybut się spodoba może liczyć na podarunki od sponsorów a to daje szansę na przetrwanie. Po przygotowaniach, prezentacji wszyscy trafiają na arenę gdzie zaczyna się walka o przetrwanie.

Książka wciąga niesamowicie, gdy ją czytałam zapominałam o wszystkim a później się okazywało że już 2 w nocy. Przeżywałam wszystko z bohaterką, tu i ówdzie zakręciła mi się łezka. Książka serwuje nam wiele wrażeń, wyzwala wiele emocji nie można obok niej przejść obojętnie.


Książka bierze udział  w wyzwaniu:
Historia z trupem